ze względu na swoją wyjątkową wartość przyrodniczą i krajobrazową został utworzony już w 1934 r., za czasów Ordynacji Zamojskiej. Rezerwat zajmuje powierzchnię ponad 134 ha i leży na terenie Roztoczańskiego Parku Narodowego, który powstał dopiero 40 lat później. Znajdują się tu naturalne, duże skupiska jodły, która w Polsce występuje na bardzo ograniczonym terenie – głównie w Sudetach, Karpatach i Górach Świętokrzyskich. W warunkach krajowych jodły osiągają 50 m wysokości oraz do 4 m obwodu. Na terenie rezerwatu licznie występuje też buk, jedno z najpiękniejszych drzew liściastych. Przez obszar rezerwatu przebiega granica jego występowania w Europie. Niektóre rosnące tu wiekowe jodły i buki to okazy pomnikowe, osiągające imponujące wielkości. Przez teren rezerwatu prowadzi ścieżka przyrodnicza. Jest ona najbardziej uczęszczaną trasą turystyczną na terenie RPN. Ze względu na dużą różnicę wysokości dochodzącą do 80 m, jest to trasa dość trudna. Przez najbardziej stromą część poprowadzono schody, ułatwiające wejście na Górę. Ścieżka rozpoczyna się przy Ośrodku Edukacyjno-Muzealnym RPN. Prowadzi przez zabytkową bramę i kieruje się na południe przez obszar ochrony ścisłej Bukowa Góra z pięknym borem jodłowym i buczyną karpacką. Idąc trasą mijamy Pomnik Pamięci Leśników poległych w czasie II wojny światowej. Dalej ścieżka prowadzi na wzniesienie położone 310 m. n.p.m., poniżej którego znajduje się punkt widokowy z panoramą na strefę krawędziową Roztocza Środkowego z piękną szachownicą roztoczańskich pól. Jest tu też przygotowane miejsce na odpoczynek. Ścieżka kończy się w Sochach przy cmentarzu upamiętniającym pacyfikację wsi w czasie II wojny światowej i drogą asfaltową powraca do Zwierzyńca.
