został powołany w 1974 roku. Położony jest na Roztoczu Środkowym w dolinie górnego Wieprza, prawie w całości na terenie LGD „Nasze Roztocze”. Początkowo Park obejmował powierzchnię 4801 ha, aktualnie jego obszar wynosi 8483 ha, z czego lasy zajmują ponad 95% (8102 ha) a ochroną ścisłą objęte jest 806 ha (9,5%). RPN obejmuje swoimi granicami jedne z najcenniejszych wartości przyrodniczych tego regionu. Na terenie Parku znajduje się 13 rezerwatów leśnych oraz 5 obszarów ochrony ścisłej. Lasy RPN w dużej mierze zachowały charakter naturalnych zespołów roślinnych. Gatunkami dominującymi są: sosna, jodła i buk. Jodły osiągają tu nawet 50 m wysokości i 470 cm obwodu, co czyni je jednymi z najwyższych w Polsce. Charakterystycznym zespołem w Parku jest buczyna karpacka i bory jodłowe. Przez teren Parku przepływa rzeka Wieprz oraz początek swój biorą strumienie: Szum i Świerszcz odprowadzające swe wody do Tanwi i Wieprza. Wody potoku Świerszcz zasilają kompleks Stawów Echo, Zwierzyńczyk oraz staw w centrum Zwierzyńca. W latach 70-tych na teren Parku wprowadzono bobry. Jest to gatunek objęty ochroną prawną, który pozostawia liczne ślady swojej obecności na Roztoczu. W 1982 roku do RPN sprowadzone zostały koniki polskie będące potomkami dawnych dzikich koni leśnych – tarpanów. Koniki możemy zobaczyć w Zwierzyńcu w okolicy Stawów Echo oraz we Floriance, gdzie od 1991 roku funkcjonuje Ośrodek Hodowli Stajennej Konika Polskiego – symbolu Parku. Siedziba RPN znajduje się w zabytkowej willi – dawnej Rezydencji Plenipotenta Ordynacji. Od 1994r. na terenie Parku funkcjonuje Ośrodek Edukacyjno-Muzealny RPN, w którym mieści się Punkt Informacji Turystycznej. Można w nim uzyskać informacje na temat Parku i regionu, nabyć mapy, przewodniki, pamiątki. W obiekcie znajduje się również Biblioteka z czytelnią, stała wystawa przyrodnicza oraz wystawy czasowe o tematyce etnograficznej, przyrodniczej i artystycznej.
