Kaplica położona jest w malowniczym wąwozie w okolicy Krasnobrodu. Historia kaplicy św. Rocha sięga połowy XVII w., kiedy to według przekazów, podczas panującej zarazy dżumy Marysieńka Sobieska ufundowała nad źródełkiem kaplicę i kazała umieścić w niej obraz Świętego Rocha. Święty Roch z Montpellier był francuskim pustelnikiem. Swój majątek rozdał ubogim, a sam opiekował się chorymi na dżumę. Miał dar uzdrawiania z tej strasznej choroby, więc po śmierci stał się patronem osób zakaźnie chorych. Stara kaplica uległa zniszczeniu w 1935r., kiedy to przewrócił się na nią potężny buk. Została odbudowana w 1943r. Przytulona do zbocza budowla ma charakter zakopiański a jej dach pokryty jest gontem. Wewnątrz kaplicy znajduje się ołtarzyk z wizerunkiem św. Rocha oraz opis bitwy z okresu powstania styczniowego sporządzony przez naocznego świadka tych wydarzeń. Obok kaplicy znajduje się niewielkie źródełko, którego wody według miejscowej legendy mają właściwości uzdrawiające. W 2000 r. wokół kaplicy wybudowano drewniane schody z poręczami, które ułatwiają pielgrzymom i turystom wejście na wzniesienie oraz dodają temu miejscu wiele uroku. Każdego roku, w pierwszą niedzielę po 15 sierpnia w kaplicy odprawiana jest uroczysta suma odpustowa ku czci św. Rocha.
